Gwóźdź i czapa. Słowniczek siatkarskich zwrotów
W środowisku siatkarzy, jak chyba w każdej grupie zawodowej czy towarzyskiej, wytworzył się rodzaj slangu. Pełno w nim zwrotów, których znaczenie znają tylko ci, którym bliska jest siatkówka. Ciekawostki związane z typowo siatkarskimi zwrotami pomoże Ci poznać nasz słowniczek. Dzięki niemu lepiej zrozumiesz nie tylko pomeczowe wywiady z zawodnikami, ale także komentatorów siatkarskich spotkań.
Siatkarskie ataki i bloki
Wyniki meczów siatkówki często zależą od skuteczności w ataku i tego, jak atakujący radzą sobie z blokiem. Nic dziwnego, że różne rodzaje sytuacji, do których dochodzi przy siatce, doczekały się własnych określeń:
- ścina: atak wykonany poprzez mocne zbicie piłki na stronę rywala;
- gwóźdź: jeśli w czasie meczu słyszymy, że jeden z zawodników “wbił gwóźdź”, nie ma to nic wspólnego z żadnymi narzędziami. Wbijanie gwoździa w parkiet oznacza wyjątkowo silny i efektowny atak, po którym piłka mocno uderza w pole przeciwnika, zwykle blisko siatki;
- czapa: moment wyjątkowo deprymujący dla atakującego. To efektowny blok, po którym piłka szybko wraca na stronę rywali, często odbijając się tuż przed nogami lądującego po ataku zawodnika;
- obcierka: dochodzi do niej, kiedy piłka po ataku lekko dotyka dłoni blokujących, ocierając się o ich palce. Sędziowie nie zawsze to dostrzegają, trenerzy często proszą więc o powtórkę właśnie w celu sprawdzenia, czy nie doszło do obcierki.
Pozycje na boisku
Swoich określeń doczekali się też siatkarze występujący na różnych pozycjach:
- sypacz: to określenie rozgrywającego. Jego zadaniem jest “sypanie” piłek do kolegów. Czasami zawodnika z tej pozycji nazywa się również wystawiaczem;
- skrzydłowy: zawodnik atakujący z boku boiska, z prawej lub lewej strony. Zwykle chodzi o przyjmujących lub atakującego.
Zagrywka
Każda siatkarska akcja zaczyna się zagrywką. Można ją wykonać w różny sposób:
- float: lekki serwis, czasami określany również mianem zagrywki szybującej. Piłka zagrywana w ten sposób leci powoli, ale szybko opada – bywa, że zaskakuje przyjmujących;
- kopać zagrywką: oczywiście żaden z siatkarzy nie rozpoczyna gry od kopnięcia – chodzi o mocne serwisy z wyskoku, które “kopią” rywala.
Inne siatkarskie zwroty
Na siatkarskim parkiecie funkcjonuje jeszcze wiele innych określeń, które przydają się w czasie meczów. Trening siatkarski obejmuje wiele elementów, które muszą opanować zawodnicy. Na przykład rozgrywający musi uważać, by nie wrzucić kolegi w siatkę, czyli nie wystawić mu piłki zbyt blisko siatki. Z pozycją rozgrywającego wiąże się też klasyczna podwójna zmiana. Kiedy trener się na nią decyduje, zastępuje atakującego rozgrywającym, a rozgrywającego – atakującym. Celem zmiany jest posiadanie na boisku zawodnika atakującego w pierwszej linii. Rezerwowi przed pojawieniem się na boisku opuszczają kwadrat, czyli wyznaczone dla nich miejsce w rogu hali. Mecze siatkarskie kończą się meczbolem, czyli piłką meczową – to akcja decydująca o rozstrzygnięciu spotkania.
